En zo gebeurde het in deze donkere dagen voor Kerstmis dat de dieren zowaar aardigheid begonnen te krijgen in de sneeuw…
'Zie je wel dat het best meevalt met die klimaatveranderingen,’ baste Herman, ‘ik kan er zelfs een hele sneeuwbulldog van kleien! Hiero! Kijk dan! Zooo, dassie om… Nou?’
Rooie Willem gaf een potje Onzichtbaar Skiën ten beste…
Bart ging in zijn overmoed zelfs tikkertje spelen met de buren. Hele aardige buren trouwens, hoor! Kan ik echt geen kwaad woord van zeggen. Maar niet bepaald slim of zo… ze hebben althans geen flauw benul dat het huis naast hen niet door mensen wordt bewoond, maar alleen door honden en katten. En dat is maar goed ook. 
Maar plotseling klonk er buiten een ijl stemmetje. 'Iedereen moet binnuhkomen! Tis directievergadering! Nú-huu!' 
Onmiddellijk gingen alle katten en honden die buiten aan het dollen waren hun voeten vegen en hun vacht uitschudden. De directie kon je maar beter niet te lang laten wachten…
(wordt vervolgd…)
Wil je het Kat en Hond-kerstverhaal in de juiste volgorde lezen? Klik dan nu op Kerstverhaal (8) – De directievergadering of begin bij het begin: Kerstverhaal (1) – Een estafettevertelling…
Lees ook:Kerstverhaal (6) – Zinloos geweld in de sneeuw
Lees ook:Kerstverhaal (15) – Een vreemde sensatie
Lees ook:Kerstverhaal (8) – De directievergadering
Lees ook:Kerstverhaal (16) – Bezoek van een engel!
Lees ook:Kerstverhaal (5) – Staart valt af